Arşivi

//php print_r ($fields); ?>
Ceren Çıplak
Ahmet Cemal, Oya Baydar, İnci Aral ve Nedim Gürsel, 30. yılında 12 Eylül döneminde yazar olmayı anlatıyor.

//php print_r ($fields); ?>
Erdal Öz
12 Mart olayları edebiyatımıza pek çok örnekle yansıdı da, 12 Eylül olayları neden pek az yansıdı?
Soru bu.
Düşünelim:
Türkiyemizin yaşadığı talihsiz, bir o kadar da uğursuz iki tarih: 12 Mart, 12 Eylül.

//php print_r ($fields); ?>
Bölüm 1: Edebiyatta 12 Eylül izleri
Müge Karahan

//php print_r ($fields); ?>
Söyleşi: OSMAN AKINHAY
Mesele, Eylül 2007, sayı 9

//php print_r ($fields); ?>
Ömer Türkeş
80'li yıllara damgasını vuran sözcük 'birey'di. Yeni kültürel iklimde esen birey, cinsellik, özgürleşme ve özel hayat fırtınaları, 12 Eylül 'edebiyatı'nın merkezi temasını oluşturur. Ancak belleklerde yer edecek bir '12 Eylül Romanı' külliyatından söz etmek zor.

//php print_r ($fields); ?>
Bizde düşünce dünyamızın ayrıntılarını sorgulayacak, aykırı, yaratıcı çalışmalara pek az rastlanıyor. Bunun nedeni hem edebiyatımızın, hem denemeciliğimizin baştan beri (modern Tanzimat yapılanmasından beri) biraz fazla “ciddi” kurgulanmış olması olabilir. Doğru fakat fazla ciddi bir yapılanmadır bu.

//php print_r ($fields); ?>
1974 yılında Ardahan’da doğdu. Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Kütüphanecilik Bölümü’nden mezun oldu. Bir süre kütüphanecilik yaptı. Öyküleriyle 1991 yılından bu yana pek çok dergide göründü. İlk kitabı Seslerde Başka Sesler’i 1997’de (Can Yayınları) yayınladı. Av Dönüşleri adlı kitabıyla 2000 Sait Faik Hikâye Armağanı’nı, Keder Atlısı’yla da 2004 Haldun Taner Öykü Ödülü’nü kazandı.

//php print_r ($fields); ?>
Her yıl Ramazan ayında Sultanahmet Camii'nin avlusunda düzenlenen Türkiye Kitap ve Kültür Fuarı, bu yılki adresi Beyazıt Meydanı’nda İstanbullularla buluşmaya devam ediyor.

//php print_r ($fields); ?>
“Girit’e kaçmak, Girit’te yaşamak, Atina’da ölmenin alternatifiydi. Fakat Sokrates Atina’da ölmeyi seçti. Sokrates, Girit’e felsefeyi sokmak uğruna yaşamını korumaktan ziyade, Atina’da felsefeyi korumak uğruna yaşamını feda etmeyi tercih eder. Eğer Atina’da felsefenin geleceğine ilişkin tehlike o kadar büyük olmasaydı, Sokrates, belki de Girit’e kaçmayı seçerdi.
