Arşivi

"Tekil evrensel". Böyle diyor Sartre, Carlo Levi’nin edebiyatı için. "Kendi olmak, Levi için, evrensel olanı, tekil olan haline getirmek anlamına gelir. Yazmak, bu iletişim kurulamayanla bir iletişim kurmaktır: Tekil evrensellik".  Carlo Levi’nin Türkçeleştirilen tek kitabı "İsa Bu Köye Uğramadı"yı okuduktan sonra Sartre’ın ne demek istediğini anlamak hiç de zor değil.

Edebiyatın eleştiri yolları tıkalı... Sanki bir komplo teorisi… Kimler okumuyor bin bir güçlükle yazılan eleştirileri; kimler yazmıyor, yazdırmıyor... Dışarıdan, en dışından baksanız, toplumcu bir karşı hareket sanırsınız, kitaplara karşı düzenlenmiş.  Edebiyata usul usul sokulan bir hançerle mi karşı karşıyayız? Bunu düşünmek, söylemek bile ihanet gibi geliyor kulağa ya, öyle değil.

Joseph O´Neill´ın Netherland adlı romanı geçen yıl PEN/Faulkner Ödülü´nü alınca, “Umarım Türkçe'ye özenli bir yayınevi tarafından çevrilir de hak ettiği ilgiyi görür” diye geçirmiştim içimden.

Chuck Palahniuk'un yazmış olduğu, Yeraltı Edebiyatı'nın kült örneklerinden bir kitap. +18 uyarısını eleştirimde bile yapmayı uygun görüyorum. Yüksek dozaj cinselliğe, sisteme söylenen laflara, din eleştirisine, mide kaldıran ve bilmek istemeyeceğiniz tıp ayrıntılarına, çok gerçek karaterlere, melankoliye ve deliliğe alerjiniz varsa bu kitaptan uzak durmanız çok faydalı olabilir.