Şahane Bir Kitap Arşivi
Şahane Bir Kitap // En çok okunanlar
_0.JPG)
Joyce Carol Oates, çağdaş Amerikan edebiyatının en vahşi ve gotik yazarlarından biri. Üstü örtülü gerilimin, yüzü bugünün insanına, günümüz toplumuna; ruhu ise insanın en eski en arkaik güdülerine dönük ustası.
Lafı hiç dolandırmadan konuya girelim: “Gerçek edebiyat kapitalist diktatörlük için tehlikeli bir türdür," diyor Zülfü Livaneli. Öyle hamasi bir ifadeyle geçiştirmekle de kalmıyor düşüncesini, işliyor, derinleştiriyor, açıklıyor.
6 Haziran 1916, Wych Cross, İngiltere’deyiz. Bir tür kötülükler şatosu, şer yuvası burası... İblis Kral, yani Rodrick Burgess, tarikatının üyeleriyle beraber, 'Ölüm'ü çağırıp hapsetmek niyetindeler. Ayinin sonucunda bir şey gelip tuzaklarına takılıyor ama o 'Ölüm' değil.
Üzerine bunca çok söz söylenen, bunca çok araştırılıp anlatılan Mevlana Celaleddin Rumi, üzerine yazılmış bir kitaba daha neden ihtiyacımız var?
Bir şehri, bölgeyi, semti ya da sadece bir sokağı suça ve karanlığa bulayan şey, işlenen suçların sayısından değil, suç potansiyelinin her an her yere sinmiş olmasından, karanlığın bir nabız gibi atışının hissedilir olmasından gelir herhalde.
Hayat dediğimiz bir karanlık yolculuk, bizi belki de ışığa götüren. Belki diyorum çünkü, karanlıklar içinde yolunuzu bulduran bir ışık mutlaka olmalı da ondan. İster yolun sonunda, ister yol boyunca, fark etmez. Karanlık da, ışık da bakidir ne de olsa...
Yazdığı metinlerden muzip bir kişiliği olduğunu tahmin ettiğimiz İtalyan tarihçi Carlo Maria Cipolla bir gün nereden aklına geldiyse (her ne kadar kendisi "denemenin özel yaşamımla hiçbir bağlantısı yok" dese de, kimbilir çevresinde olup bitenlerden sıtkı sıyrılmıştır) "aptallık" üzerine sanki bilimsel bir makaleymiş gibi bir metin kaleme alır. Bu metni yayınlamak gibi bir amacı yoktur.
Espas, bir matbaacılık terimi. Gazetecilik, yayıncılık dilinde boşluk, ara… Selma Sancı’nın romanında ise hayatın ta kendisi… Meditasyon yaparken nefes aldıktan ve nefes verdikten sonraki o bir anlık nefessiz boşluğa dalmaya çalışırsınız hep. Daha doğrusu o “anlık” boşluğu hissetmeye başlarsınız. Boşluk ve nefessizlik hali bilincin kendisi, varoluşun özü olur.
