Dosya Arşivi
Dosya // En çok okunanlar
Dünya yepyeni bir hadiseyle meşgul birkaç aydır; kapının dışında durmak bilmeyen bir akıştan, pencerelere çekildik. O açıklıktaki cereyandan çarpıldıkça çarpılıyoruz şimdilerde. Yerküre nüfusu ilk defa aynı anda virütik bir meselenin her aşamasına hâkim, mutasyonunu dört gözle bekliyor. Cânım bağışıklığımız bizi yarı yolda bırakmasın diye organlarımızı şımarttıkça şımartıyoruz.
Bugün, Amerikan edebiyatının önemli isimlerinden yazar Philip Roth'un 80. yaş günü. Yazar, eserleriyle olduğu kadar huysuzluklarıyla da nam salmış bir isim.
"Dedem, zamanında şuradan iki üç arsa alsaydı…" Pek aşinadır kulaklarımız böyle başlayan cümlelere; hatta kimi zaman, yarı şaka yarı ciddi, biz de dillendirmişizdir. “Her şakanın altında bir gerçek vardır”ın boşuna söylenmediğini düşünürsek de, yarı şaka yarı ciddi başlayan bu konuşma ciddiyete biraz daha yakınlaşabilir hatta... Dolayısıyla, masum değiliz hiçbirimiz!
Ahmet Ümit'in "yazı ofisi"ni tam da yeni romanını tamamladığı bir zamanda ziyaret ettik. Masasının üstü ve çevresi halen, yeni romanı Elveda Güzel Vatanım için kaynak olarak yararlandığı çok sayıda kitapla doluydu.
Adnan Özer, 1977’de eski TKP, Komintern’e bağlı olan Türkiye Komünist Partisi çizgisindeki Çırak Der’in genel sekreteri. 1978’de İlerici Yurtsever Gençlik Gazetesi’nin açtığı şiir yarışmasında ikincilik ödülü alıyor.
Clichy'de Sessiz Günler
(13,5 cm X 19,8 cm)
Henry Miller
Siren Yayınları
Hava sıcak. Caz Festivali bitiyor. Kitap kargo paketlerinde korkunç bir azalma var. Kültür sanat gazetecilerinin ve yayınlarının en çileli aylarıdır temmuz ağustos. Mars gezegeninin kaya yapısının Dünya ile benzerlik gösterdiği Yeşilova bölgesindeki Salda Gölü’ndeki beyaz kumsala uzanıp; tüm yıl okuyamadığım, dudak ısırarak “az sabır, gülüm” dediğim kitaplarla uyuyakalmanın hayalini kuruyorum.
Sonbahar okullara dönen çocuklar, raflara yerleşen yeni kitaplar ve soğuk algınlığıyla yataklara düşen insanlar mevsimi. Bir elde kitap, ötekinde mendil; alınan ilaçların karıştırdığı bir zihinle, takip ettiğimiz bir yazarın yeni anlatısını deşifre etmeye çalışır, bir yandan da halüsinasyona yaklaşan rüyalarla huzursuz uykulara dalarız.
Bozkırın, insanı çağıran, hep aşina kaldığımız gizemli bir yanı var. Belki de uçsuz bucaksız bir deniz kıyısında duyduğumuz tekinsizlik de, sık orman yollarında ağaç dalları arasından göğü bulma çabamız da binlerce yıllık genetik bir hafızanın ürünü. Toprağı ayaklarımızın altında hissetmeyi, ufku görmeyi, bozkırın hikâyesini dinlemeyi istiyoruz.
Bir şehri şehir yapan nedir; kuruluşundan bugüne kalanlar mı, yoksa yalnızca içimizde yaşattıkları mı?
