Sabitfikir
Künye | Yazarlar | Giriş Yap

Dosya


Dosya

İlham geldi, kalemim nerede?




Toplam oy: 1379

Edebiyatçıların yazı yazarken kullandıkları kalemler, kağıtlar, daktilolar konusunda zaman zaman oldukça seçici oldukları bir gerçek. Kimisi buna fetiş diyor, kimisi takıntı, ancak kullandıkları bu araçlar sayesinde büyüleyici eserler ortaya çıkardıklarını da kabul etmek gerekir. Edebiyat dünyasının önemli isimlerinden bazılarının kullandıkları araç gereçlere bir göz atmaya ne dersiniz? Kimbilir, belki içlerinden sizin de kullanmak istedikleriniz çıkabilir.

 

 

 

 

 

Vladimir Nabokov

 

Nabokov, romanlarının taslaklarını çıkarırken her zaman Eberhard Faber Blackwing 602 kalemini kullanırmış. 

 

 

 

 

 


 

 

 

 

 

 

 

Ernest Hemingway

 

 

Hemingway, yazı yazarken kalem kağıt ve daktilo arasında gidip gelen yazarlardan. Yazar şöyle anlatmış daktiloyu tercih etme nedenini:

 

"Yazı yazmaya başladığında sen aşırı bir şevk içinde olursun ancak bu şevk okura aktarılamayabilir. Yani böyle zamanlar için bir daktilo kullanmak daha faydalıdır çünkü kullanımı daha kolaydır ve daha eğlencelidir. Daktiloyla yazmayı öğrendiğinde aktarmak istediğin her duyguyu, ayrıntıyı, görüşü, mekanı okyra aktarabilirsin. Bunu yapabilmek için yazdıklarının üzerinden de geçmen lazımdır. Eğer kalemle yazıyorsan, okurun yönelebileceği üç farklı bakış açısını hesaba katabilirsin. Yazıklarının üstünden geçersin, daktiloda bunu yaptığında hatalarını görme şansın daha yüksektir, kalem kağıtla uğraştığında ise bu şans azalır."

 

Paris anılarını okurken ise yazı araçları hakkında bir başka görüşe rastlıyoruz:

 

"Mavi kaplı defterler, iki kalem ve bir kalemtraş (cep çakısı kalemi çabuk tüketiyor), mermer masalar, kremalı kahve kokusu, sabahları yeni temizlenmiş yerlerin kokusu ve şans, tüm ihtiyacım bunlar."

 

 

 

 

 


 

 

 

 


 

 

 

Jack Kerouac

 

 

Jack Kerouac'ın favorileri cep boyu defterler ve eski usul kompozisyon defterleriydi, fotoğraftan da görebileceğiniz üzere. Bu defterleri edebiyatla ilgili çeşitli notlar almak için kullanan yazar, genç yaşlarda tek başına uydurduğu ve oynadığı hayali spor müsabakalarının sonuçlarını not almak içinde kullanıyormuş.

 

 

 

 

 

 


 

 

 

 

 

 

 

 

 

Neil Gaiman

 

Neil Gaiman yazılarını dolmakalem kullanarak yazıyor. 2012 yılında verdiği bir röportajda şunları söylemiş Gaiman:

 

 

"Dolmakalem kullanmaya, 1994 yılında Yıldız Tozu'nu yazarken başladım. 1920li yıllarda nasıl yazılıyorsa, aynı usulle yazmak istedim ve büyük bir defter ile Waterman marka bir kalem aldım. 13 yaşımdan beri ilk defa bir dolma kalem kullanacaktım. Yavaş yazmak hoşuma gitti, böylece cümleler üzerinde daha fazla düşünebiliyordum. El yazısı ile yazmanın sizi ikinci defa yazmaya mecbur bırakışını da sevdim. Orayı burayı silip, düzeltemiyordunuz. Aynı zamanda kalemi mürekkeple doldurma ritüeli de hoşuma gitti."

 

 

Yazar, 60'a yakın dolmakalemi olduğunu, yazarken ve imza günlerinde kitaplarını imzalarken de bu kalemleri kullandığını söylüyor. "Mürekkep renklerini değiştirmeyi seviyorum, bu bana günde kaç sayfa yazdığımı da gösteriyor," diyen Gaiman, TWSBI 540, Visconti, Pilot Custom 823 Amber, Delta Fluida ve Lepine Indigo Classic gibi dolmakalemlere sahip.

 

 

 

 

 

 


 

 

 

 

 

 

 

 

Simone de Beauvoir

 

 

Simone de Beauvoir de dolmakalem kullanarak yazı yazanlardandı. Kullandığı marka ve modeller ise şunlarmış:Sheaffer Snorkel Triumph, Sheaffer's Snorkel ve Esterbrook.

 

 

 

 

 

 


 

 

 

 

 

 

 

 

 

Mark Twain

 

 

Twain'in gözbebeği, kendi tasarladığı deri kaplı defterleriymiş. Kalem tercihini ise Conklin Csescent Filler'dan yana kullanmış çünkü bu kalem, masaya konduğunda yuvarlanıp düşmüyormuş. Twain'in romatizması yazı yazmasını güçleştirdiği için bir süre sonra yazar, başkasına söyleyerek yazdırmaya başlamış öykülerini.

 

 

 

 

 


 

 

 

 

 

 

 

 

 

John Steinbeck

 

 

Steinbeck tam bir kalem aşığıymış. Yazı yazmaya oturduğunda yanında mutlaka 24 kalem tutan yazar, meşhur Blackwing kalemlere bayılırmış bayılmasına ama Mongol 480'ine de kıyamazmış. Steinbeck'in Cennetin Doğusu romanını yazarken 300, Gazap Üzümleri'ni yazarken ise 60 kalem bitirdiği söyleniyor.

 

 

 

 

 

 


 

 

 

 

 

 

 

 

 

Jane Austen

 

Austen, romanlarını tüy kalem ve mürekkeple yazıyormuş. İlginç mürekkebin tarifi ise şu şekilde:

 

 

"8 çorba kaşığı galyum asidi, 4 kaşık demir sülfat, 3 kaşık reçineyi karıştır ve yarım litre bayat biraya ekle. İçine biraz işlenmiş şeker kat. 14 gün boyunca bacanın yanında beklet ve her gün iki kere sertçe çalkala."

 

 

 

 

 

 

 


 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Truman Capote

 

 

Capote, ne kullanarak yazdığını şöyle anlatıyor:

 

 

"Başlangıçta daktilo kullanmıyorum. Öncelikle kalem kağıt kullanarak yazıyor, daha sonra tekrar kalemle tüm düzeltmelerimi yapıyorum. Üçüncü müsveddeyi özel bir sarı kağıt kullanarak, daktilomda yazıyorum. Bunu yapmak için yatağımdan çıkmıyorum bile. Makineyi dizlerimin üzerinde hizada tutabiliyorum ve dakikada 100 kelime yazabiliyorum."

 

 

 

 

 

 


 

 

 

 

 

 

 

 

 

J.K. Rowling

 

 

Her ne kadar artık bir multimilyoner olsa da, Harry Potter'ı yaratma sürecinde J.K. Rowling tüm müsveddelerini eski usul bir defter ve kalemle yazmış. Artık bir bilgisayar kullandığını tahmin ediyoruz.

 

 

 

 


 


 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Sir Arthur Conan Doyle

 

 

Sherlock Holmes'un yaratıcısı Doyle, pek çok kitabını emektar Parker Duofold kalemiyle yazmış.

 

 

 

 

 

 


 

 

 

 

 

 

 

 

Agatha Christie

 

 

Sırlarla dolu romanların yaratıcısı Christie, Remington Home Portable Number 2 daktilosuyla çalışmayı seviyormuş.

 

 

 

 

 

 


 

 

 

 

 

 

 

 

 

Sylvia Plath

 

 

Ted Hughes'un Doğumgünü Mektupları'nda yazdığına göre Plath, Shaeffer marka kalemiyle yazı yazmayı seviyormuş. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

DDD

 

 

 

 

 

Yorumlar

Yorum Gönder

Yeni yorum gönder

Diğer Dosya Yazıları

Günlük yaşantıdaki kurallar çoğu zaman, yazılan eserler için de geçerlidir. Zorla gerçekleşen, kendine biçilen rolden fazlası istenen veya aşırıya kaçan her şey güzelliğini yitirir. Şair Eyyüp Akyüz, son kitabı Eskiden Buralar’da, adeta bu bilginin ışığında şiirlerini uzun tutmadan bitiriyor ve akılda kalan mısraları bize yadigâr kalıyor.

 

-Kimsin?

-Anneannemin torunuyum.

 

Divan Edebiyatı, sahibi meçhul bir kavram. Her halükârda 20. yüzyılın başında ortaya çıktığı konusunda bir tartışma yok. İskoçyalı oryantalist Elias John Wilkinson Gibb’in 1900 yılında yayınlanan Osmanlı Şiiri Tarihi kitabında bu kavrama hiç yer verilmez. Hepsi batılılaşma döneminde düşünülen isim alternatiflerinden biridir “Divan Edebiyatı”.

Arap coğrafyasında üretilen roman, öykü ve şiirler son yıllarda edebiyat gündeminde karşılık buluyor. Avrupa başta olmak üzere Batı’da düzenlenen büyük ve uluslararası kitap fuarlarındaki temsiliyetin güçlenmesi, en yeni eserlerin prestijli birçok ödüle değer görülmesinin bu ilgideki payı büyük elbette. Batı’nın doğuyu gördüğü “egzotik göz”le romantize edilemeyecek bir yükseliş bu.

Yirminci yüzyıl başlarında İngiltere genelinde Müslümanlara yönelik hasmane tavırlar öne çıkarken, İslam’ı seçenlerin sayısında da gözle görülür bir artış söz konusudur. İslam’la müşerref olan bu şahsiyetler, yeri geldiğinde İslam dünyasının savunucuları olarak da önemli faaliyetlerde bulunmuşlardır.

Kulis

Bir Rüya Gibi Dağılacak Olan Hokkabazlar Dünyasında Yaşıyoruz

ŞahaneBirKitap

Kaan Burak Şen, yavaştan genç yazar olarak anılmanın sonuna doğru geliyor; Mutlu Kemikler üçüncü kitabı… Kafası bir hayli tuhaf. Şimdilerde bir roman yazdığı da söyleniyor, fakat öncesinde belirtmekte fayda var: Mutlu Kemikler öykü derlemesi henüz çıktı, pek başka bir kitaba benzetilecek bir havası da yok bu kitabın.

Editörden

Tıp ve edebiyat ilişkisi, tıbbın insanla olan ilişkisi gibi tarih boyunca şekil değiştirmiş, her dönem yeni yaklaşımlarla genişlemiştir. Tıbbın tarihi, insan acılarının da tarihidir aslında. Edebiyatın içinde kapladığı yer, diğer bilim dallarından hep daha büyük olmuştur tıbbın.