Şiir Arşivi
Şiir
Riitta Cankoçak
bilmece
kadın derin bir devlettir
atlarla gider
yosunlarla döner her gece.
Yem olmamak için azgın fırtınaya, sığınmıştım bir ardıcın kovuğuna
Gonca Özmen
BÖLÜNMELER
I
Kusura, vardım
Benimdir dedim bu eski söz
Kime açıldıysa kapılar
Kapananı benim dedim
Beni bir avuntudan oldurmuşlar
De ki sıkıntının içini oymuşlar
Böyle böyle sezdim dilin de sabrı var
Buyur, karıştır çekmecemi,
sana yazdığım şiiri bul.
Atmakta üstüne yok; hay hay,
fırlat yere, onca kelimeyi.
Sina gelir, süpürür.
***
Seni salıncağa..
Ferruh Tunç
Şifa dağıtıyor ölü bir tarihin hortlakları
24 Saat açığız diye haykırıyor
buna karşın yarın acenteleri
Heveslerin insanıysa şaşkın
Yurttaşın zihni parçalanmış
“bakınız..” diye giriyor söze, kadrolu televizyon tartışmacımız...
Mehmet Yaşın
Demir atacağın bir liman yok bu yolculukta
İthake diye bir yer yok.
Dinle ey çocuk!
Kağıttan gemiciğ'ni alabora edecek dalgalar
tuzlu sular yutacaksın
denizi kulaç kulaca avuçlayarak yüzeceksin engine
ufuk çizgisinin gerilmiş bir ip gibi
Annem tuz almaya gönderdi beni
O gün bugündür eve dönmedim
sokakları çocuk adımlarıyla
caddeleri suçlu telaşıyla geçtim
zamana açılıyordu bütün pencerelerim
anıya dönüşebilecek kelimelerle kurdum
şiirlerimi
kaybolduğum bütün dağlarda
bulutlar annemin yüzüne benziyordu
tüm bu ağrı
hatırlamak için belki
alın kemiğinin altında
taşıdığım kusuru:
benden doğdun,
adın başka dilde söylendi.
aslında konuştum, kekeme.
ucundaydı kelimeler dilimin
kaldılar orada
yuttum zaman ile
her bir harfini zehir ile.
zarif oğlum sonra babam
diyemedim ah bil ki,
yan yana düşmeyen fotoğrafımızda
Nereye
O uysal saçlarınla nereye, hem sen nereye
Nereye ey gözleri gurbet
Sınadım kendimi bir başka biçimlerle
Her iklimde dondum, her aynada hiç
Yüzünü dön
Yüzünü dön
Can aynam paramparça...
Nereye
O atlarla nereye, hem sen nereye
Nereye hiç dönmeyecekmiş gibi böyle
Ardından kanım akıtır kendini gittiğin yere
