Clichy'de Sessiz Günler
(13,5 cm X 19,8 cm)
Henry Miller
Siren Yayınları

KAPAK > 1 yıldız
Tasarlanmış sayılmaz, daha çok bir yüksek lisans tezi kapağı gibi “yazılar yerleştirilmiş” denilebilir. Zemin renklerinden yazıtipine kadar tüm seçimler isabetsiz. Tanıtım bülteninde “kaybedecek hiçbir şeyi olmadan yaşamanın kitabı” olarak geçen bir ürüne ve yazarına yakışmamış.
Sırt ve arka kapakta ilişkiler daha tanımlı. Ancak temel kararlar buralarda da geçerli olduğu için tasarımı kurtarmışor. Arka kapak ile birlikte düşününce iki parçaya bölünmüş gibi görünen zeminde kavramsal bir görsellik arasak da sonradan böyle bir kaygı olmadığını düşündük. Vardı ise de bu kaygı bize geç(e)mediği ve sıfır yıldız vermek gibi bir adetimiz olmadığı için tek yıldız ile yetiniyoruz.

İÇ SAYFALAR > 4 yıldız

Derli toplu düzenlenmiş, kolay okunan tırnaklı bir yazıtipi ile dizilmiş iç sayfalarla karşı karşıyayız. Dip notlar, sayfa numaraları, giriş sayfaları ve benzeri uygulamalar ortalamanın üstünde bir başarıyla tasarlanmış. Kullanılan kağıt biraz arka veriyor, ama kapaktakinin aksine, yazı büyüklükleri, kenar boşlukları ve satır araları ile “okur dostu” iç sayfalarlarla karşı karşıyayız.
Künyesi ayrıntılı ve yeterli.

Zaytung - 2012
(20 cm X 28 cm)
April

KAPAK > 2 yıldız
İçeride kullanılan sayfa tasarımlarından yapılmış bir zemin kolajı üzerine Zaytung logosu yerleştirilmiş. Logo, altında yazan başlık, tarih ve yayıncı logosu gofre (kabartma) ve kısmi lak (parlaklık veren bir yüzey kaplaması) ile kaplanarak öne çıkarılmış. Aynı zemin arka kapakta yer alan tanıtım amaçlı alıntıların da altında yer alıyor.  Bu haliyle alıntılar pek de okunaklı sayılmaz. Sırt teknik olarak düzgün ve okunaklı görünüyor.
Hem önde hem de kapağın diğer unsurlarında Zaytung gibi cin fikirli bir ürüne yıllık tasarlamanın getirdiği yaratıcı olanaklara pek de yüz verilmemiş gibi. İlk akla gelen fikrin uygulandığı sıradan bir yıllık kapağı. Bu haliyle bir fırsat kaçmış görünüyor. Artık önümüzdeki yıllıklara bakacağız...

İÇ SAYFALAR > 3 yıldız
Klasik gazete mizanpajını anımsatan şekilde tasarlanmış iç sayfalar. Gazete sayfası algısını güçlendirmek için kullanılan sarı zemin isabetli bir karar gibi görünüyor. Ancak başlıkların altına atılan geniş sarı zeminler algıyı internet sayfası tasarımına geri döndürüyor. Bunun yerine çok bilinen bir kaç fazetenin başlık yazıtiplerinden biri kullanalarak manşet, sürmanşet, yazı ilişkisi belki biraz daha belirgin olacak şekilde yapılabilirdi belki. Bu haliyle de okunması kolay sayfalar üretilmiş.
Ancak dergilerin üzerinde gazete logosu bulunan sayfaların içine konmuş olması bize pek de doğru bir tercih olarak görünmedi. www.zaytung.com’daki içerik yaratıcılığı ile kıyaslayarak bu kitabın tasarımında bir yaratıcılık eksiği olduğunu söylemeden geçmeyelim. Künyesi ayrıntılı.

Türkiye’yi Sarsan Otuz Gün
Gezi Direnişi
(16,5 cm X 23 cm)
Emre Kongar – Aykut Küçükkaya
Cumhuriyet Kitapları

KAPAK – 3 yıldız
Gezi Direnişi’nin görsel kodları içinden seçilmiş ağaç dalı ve gaz maskesi ile süslenmiş duvar yazısı formunda bir başlık ve bu başlığın iki yanına yerleşmiş duran adam ile kırmızılı kadın görselleri kapağın ana görselini oluşturuyor. Yazar izimleri yukarıda ama daha ünlü olduğundan mı yoksa kapağın tümüne sinmiş “boş yer kalmasın” takıntısından mı bilinmez Kongar’ın ismi kapağa tahakküm edercesine en yukarıda yer alıyor. Üst başlık, alt başlık, yayınevi logosu, seri adı, baskı sayısı derken kapakta boşluk bulabilene aşk olsun.
Arka kapak aynı tıkıştırma yaklaşımıyla ancak bu kez fotoğraflar da içerecek şekilde tasarlanmış. Sırt derli toplu. Beyaz zeminin avantajı ve başlıkta kullanılan yeşil yazının sağladığı avantajla birlikte rafta görünürlüğü yüksek bir kapak.

İÇ SAYFALAR > 2 yıldız
İç sayfalar zor okunan tırnaklı bir yazıtipi ile olağandan küçük olarak dizilmiş. Yazıtipini zor okunur hale getiren şey gövde yüksekliğinin (x-height) alt ve üst kuyruk yüksekliği (ascender / descender) ile aynı olması. Bu şekilde titreşimi daha yüksek satırlar elde edildiği için okunaklılık azalıyor.

İçerik olarak kitap iki parçadan oluşuyor. Kongar’ın yazdığı birinci bölüm toplumbilimsel bir inceleme. Küçükkaya’nın derlediği ikinci bölüm ise bir tür almanak. Belki bu yüzdendir bilinmez. Ama genel olarak iç sayfalara bir dağınıklık hakim. Twitter alıntıları göze çarpar hale getirmek için kullanılan çerçeveler, istatistik verileri göstermek için kullanılan grafikler, alıntılama düzeylerindeki karışıklıklar, bu dağınıklığın ana unsurları olarak göze çarpıyor. Kenar boşlukları tanımsız. Sayfa numaraları için bıraklan boşluk çok fazla görünüyor. Fotoğrafların arkasına gölge koymak doğru bir tercih olmamış. Künyesi ayrıntılı.