Dosya Arşivi
Dosya
Chuck Palahniuk anlatıcı zekâsına ve “bakış”ına değer verdiğim bir yazar. Peki, Palahniuk’un kendisi yazarlığına değer veriyor mu, artık bundan emin değilim.
Yeni romanları, yeni hikayeleri art arda geliyor ama okurda yeni bir roman, yeni bir hikâye okuduğu hissi uyandıramıyor. Bir garip tat kalıyor geride. Kimselere itiraf edemediğiniz bir his.
Moda Cinayetleri’nde hikâye, jeoloji profesörü Aziz Aksoy’un genç esiyle güzel bir gece geçirme hayaliyle Kadıköy çarşısından alışveriş yapmasıyla başlıyor. Eve döndüğünde kapının kilitlenmediğini fark eder. Salona girdiğinde profesyonel bir katil tarafından susturuculu tabancayla, eve sonradan gelen eşi de tecavüz edilerek öldürülür.
Edebiyat evreninde yazarların kimisi dildeki kıvraklığıyla sivrilir, kimisi şairane buluşlarıyla; bazı yazarlar sizi can evinizden vurmayı başardığı için hatırınızda kalır, bazılarının ince zekasına kıskıvrak yakalanıverirsiniz. Favori yazarlarınızı düşünün, her biri farklı hususiyetleri nedeniyle girmiştir o seçkin listeye.
Hemen hepimizin Yüzüklerin Efendisi’nden tanıdığımız Peter Jackson’un -özellikle Hobbit serisi ile kısmen eleştirilse de- fantastik severler arasında fazlaca kredisi var.
Nasa’nın yıllar sonra Mars’a yolladığı uzay aracı InSight, geçtiğimiz günlerde Mars’a iniş yaptı. Birçok bilimkurgu eserine, sinema filmine konu olan, diğer gezegenlerden farklı olarak insanlığın gözünde çok daha gizemli bir konuma sahip olan Mars, ulaşılmazlığını hâlâ koruyor.
İnsanlardan korkarak ya da ahmaklıklarına tahammül edemeyerek yalnızlığa ve sessizliğe sığınmak mümkün mü, peki bu yalnızlığa ne kadar tahammül edebilir insan? Ya da yalnızlığının sınırlarını belirleyip buna sadık kalabilir mi?
Türk destanlarının başında gelen Oğuzname, bilinen ismiyle Dede Korkut destanları, klasik bir destan hüviyetinden çok bir milletin nasıl yaşadığını, nelere inandığını, nasıl erdemlere ve zaaflara sahip olduğunu söyleyen metinlerden oluşuyor. Dede Korkut’u farklı kılan ise yaşanan vakaları havada bırakmaması ve mutlaka bir çözüm sunması.
Sadece kaybedenlerin kazanabileceği savaşlar vardır. Yaralarını sarmayan aksine onları bin bir ihtiramla saklayan insanların kazandığı savaşlar... Kazanmak, kaybetmek yerine göre ters yüz olabilir. Hayat, zamanın eleğinde sürekli değişen bir gerçekliğin görüntüleriyle selamlar bizi. Öyle ya da böyle.
Hilmi Ziya Ülken (1901-1974), Türkiye’de sosyolojik düşüncenin evriminde çok kıymetli bir isim. Eserlerinde, sosyolojinin ne olduğunu, diğer bilimlerden nasıl ayrıştığını kanıtlama çabasını izleriz. Sosyolojinin epistemolojik temellerini, yöntemsel araçlarını, kavramlarını oturtma, kurumsallaştırma derdinde olmuştur. Sosyolojiyi, felsefi dönüşümün içinde açıklamaya çalışır.
Ferhan Şensoy henüz genç bir tiyatrocuyken, yakın tarihimizde “Kanlı 1 Mayıs” adıyla anılan 1 Mayıs 1977 gününü kara mizahi bir dille, bir mahalle anlatısı olarak Kazancı Yokuşu başlığıyla kaleme alır. Bu uzun öyküsünü kitap olarak yayımlatmak istemektedir Şensoy (ki yayımlatır da sonrasında) ama daha öncesinde ustası Haldun Taner’e okutur yazdıklarını, fikrini almak için.
.JPG)
